Από τις πρώιμες μορφές μεταφοράς (περίπου 1500μ.χ), το «σιδηροδρομικό λεωφορείο» (railcoach), στην αγγλική γλώσσα, σημαίνει τη μεταφορά (coach) ενός ατόμου από έναν τόπο σε έναν άλλο.Το 1830 ο “coach” (slang) στο Oxford University, αποτελούσε το δάσκαλο που «μεταφέρει» τον μαθητή μέσω των εξετάσεων, ενώ το 1861 ο όρος coach εισάγεται στον αθλητισμό. Τα εκατό και πλέον χρόνια της χρήσης του όρου για τους προπονητές των αθλημάτων, ήταν αρκετά ώστε να συνδεθεί απόλυτα με τα διάφορα αθλήματα.
Σήμερα, η λέξη coach έχει διατηρήσει την πρώιμη έννοια της, αφού η «μεταφορά» υποδηλώνει ότι στον πυρήνα του, το έργο του “προπονητή” (coach) είναι να βοηθήσει τους ανθρώπους να φτάσουν από όπου και αν είναι εκεί που θέλουν να είναι (Terrenceet al.,2014).
Μόλις μεταξύ του 1980-1990 ξεκίνησαν οι πρώτες έρευνες για την εισαγωγή του coaching στις επιχειρήσεις. Ενώ πριν τη δεκαετία του 80’ εμφανίστηκε ο ρόλος του Executive coach, χωρίς ωστόσο να αναφερθεί ο όρος το 1937 από τον Gorby. Ο Gorby με λεπτομερείς τρόπους ανέπτυξε πως μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι τεχνικές καθοδήγησης για την αύξηση της παραγωγικότητας και του κέρδους στις επιχειρήσεις (Allen, 2016;. Grant&Cavanagh, 2006). Επίσης, περιέγραψε ένα σχέδιο συμμετοχής στα κέρδη της Hosking Manufacturing Company, Detroit, Michigan, μέσα στο οποίο «οι ηλικιωμένοι εργαζόμενοι ανέλαβαν το καθήκον να προάγουν τους νέους, στη σημασία της «χαλασμένης δουλειάς» και στον θετικό αντίκτυπο της (Terrence,et al.,2014).
Από τότε έως σήμερα, το Coaching όχι μόνο πήρε όνομα αλλά και έχει αναδειχθεί ως μια από τις πέντε βέλτιστες πρακτικές ανάπτυξης ηγετών, προκειμένου να τους βοηθήσει να ανταποκριθούν στις μεγάλες αλλαγές που σημειώνονται στον κόσμο της εργασίας (WanVeer&Ruthman, 2008).
Η χρήση του coaching σήμερα συναντάται σ΄ ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, όπως η διαχείριση χρόνου, οι διαφωνίες με συναδέλφους, οι συγκρούσεις, η αποδοχή αλλαγών, η ανάπτυξη ικανοτήτων για παρουσιάσεις και σχεδιασμό έργου, η εξέλιξη καριέρας, η αλλαγή θέσης κ.α. Η ευρεία θεματολογία του coaching, απαιτεί την ανάπτυξη πολλαπλών θεωρητικών προσεγγίσεων (Allen, 2016;. Grant&Cavanagh, 2006) από τον coach. Η προσέγγιση της γνωσιακής συμπεριφοράς, ακολουθούμενη από τις προσεγγίσεις καθοδήγησης και θετικής ψυχολογίας/προσανατολισμού θετικών αποτελεσμάτων, είναι οι πιο συχνά αναφερθείσες προσεγγίσεις στις μελέτες αποτελεσμάτων του Executive coaching (Athanasopoulou&Dopson, 2018). Ως εκ τούτο, το Coaching έχει τις ρίζες του σε πλήθος κλάδων, όπως η φιλοσοφία, η κοινωνιολογία, η ανθρωπολογία, ο αθλητισμός, η επιστήμη της επικοινωνίας, οι φυσικές επιστήμες, κ.α. Ο Stein απεικόνισε μια, πολύ επιτυχημένη, μεταφορά με τη χρήση ενός δέντρου (Εικόνα) που δείχνει πώς το πεδίο του coaching έχει τις ρίζες του σε πολλούς ακαδημαϊκούς κλάδους (Stein, 2003;Terrenceet al.,2014).
Επικοινώνησε μαζί μας σήμερα και κλείσε μια δωρεάν συνεδρία για να βρούμε μαζί το coaching που σου ταιριάζει!
Βιβλιογραφία
1. Allen, K. (2016),Theory, Research, and Practical Guidelines for Family Life Coaching. Springer International Publishing, Switzerland
Αρθρογραφία
1. Terrence E.M, Victoria, J.M and Ghosh, R. (2014),“Executive and Organizational Coaching: A Review of Insights Drawn From Literature to Inform HRD Practice», Advances in Developing Human Resources, Vol. 16(2): 161-183
2. WanVeer, L. and Ruthman, S. (2008),“The 2008 executive coaching fee survey: An analysis of fee structures used by executive coaches”, (R-1430-08-RR, 4-9). New York, NY: The Conference Board.
3. Athanasopoulou, A. and Dopson, S. (2018),“A systematic review of executive coaching outcomes: Is it the journey or the destination that matters the most?”, The Leadership Quarterly, 29: 70-88
